Przejdź do głównej zawartości

Lagochilascaris Minor - ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW

Lagochilascaris Minor - ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW
Lagochilascaris Minor - ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW Lagochilascaris minor pasożyt głowy, szyi i podniebienia Zasięg geograficzny nicienia Lagochilascaris minor nie został jeszcze szczegółowo określony. Najczęściej występuje na obszarach neotropikalnych, z największą częstością w Ameryce Południowej. Nie ma wolno żyjących stadiów Lagochilascaris minor, ale nie wszyscy żywiciele ostateczni zostali poznani. Migracja wewnątrz hosta jest różna. Znaleziono je w żołądku, gardle, tchawicy, migdałkach, nosie i szyi dzikich kotów i ludzi w Ameryce Południowej i na Karaibach. Zgłoszono 1 przypadek śmiertelny. Nicień Lagochilascaris minor ma kształt cylindryczny, zwężający się, ma naskórek z trzema głównymi warstwami zewnętrznymi z kolagenu. Warstwa naskórka chroni nicienie, aby mogły atakować przewód pokarmowy żywiciela. Samce są mniejsze (6 mm) niż
pasozyty.org.pl Przegląd pasożytów: Robaki Pasożyty u Dzieci. Tasiemce: Tasiemiec bąblowcowy, wielokomorowy. Przywry: Badanie Leczenie Przywry. Obleńce i nicienie: Owsik ludzki. Pierwotniaki: Dientamoeba fragilis. Pasożytnicze Wszy: Pchły.

BRM-MED Sp. z o.o.
Jana Chrystiana Szucha 11A/24
00-580 Warszawa
Tel. 535 40 40 40
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rope worms | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW

Rope worms | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW ROPE WORMS / Sznurowiec / Robak linowy – sznurkowate robaki pasożytnicze Czym są rope-worms? Nie ma dotąd badań naukowych stwierdzających, że rope-worms zawiera obce DNA, podobnie jak nitkowate kolorowe twory wychodzące ze skóry u osób z syndromem Morgellonów, czym więc mogą być? Istnieje kilka teorii dotyczących źródła pochodzenia robaków linowych: Są po prostu śluzowatymi tworami, Są rozwiniętą postacią Candida, Są biofilmem, Są one produktem ubocznym genetycznie modyfikowanej żywności – DNA bakterii lub owadów w żywności zmieszana z florą jelitową w celu stworzenia nowej formy życia, Są wyschniętą tkanka limfatyczną związaną z jelitem, Najprawdopodobniej są jednak hybrydą zawierającą własne i obce białka. Sznurowiec jest pasożytem jelitowym, który wygląda jak skręcone włókna liny i BRM Med Przegląd pasożytów: Robaki Pasożyty u Dzieci. Tasiemce: Mesocestoides lineatus. Przywry: Hasstilesia tricolor. Obleńce i nicienie: Tęgoryjec psi. Pierwotniak...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Glista ludzka | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW

Glista ludzka | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW Glista ludzka jest przyczyną askariozy (glistnicy) i pasożytuje w jelicie cienkim. Robaki te posiadają od 15 do 35 mm długości oraz od 2 do 4 mm średnicy i żyją do półtora roku. Jest jednym z najczęściej występujących pasożytów człowieka. Glista ludzka jest rozpowszechniona we wszystkich obszarach geograficznych. Żywicielem ostatecznym tego pasożyta jest człowiek. Miliony jaj jest wydalonych z kałem do gleby lub ścieków. Tam odbywa się ich rozwój do stadium inwazyjnego. Z jaja połkniętego przez człowieka powstaje larwa, która oswobadza się na skutek działania soków trawiennych, poczym przebija ścianki jelita i rozpoczyna wędrówkę w organizmie. Rozpoczyna ją zwykle w układzie krążenia skąd dostaje się do płuc, tchawicy lub innych narządów. Celem larwy jest ponowne dostanie się do układu pasozyty.org.pl Przegląd pasożytów: Biorezonans Na Pasożyty. Tasiemce: Tasiemiec rybi. Przywry: Hasstilesia tricolor. Obleńce i nicienie: Wuchereria bancrofti. P...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Tasiemiec uzbrojony | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW

Tasiemiec uzbrojony | ENCYKLOPEDIA PASOŻYTÓW Gatunek tasiemca, który pasożytuje w przewodzie pokarmowym kręgowców, w tym człowieka. Tasiemiec uzbrojony różni się od tasiemca nieuzbrojonego tym, że jego głowa jest uzbrojona w podwójny wieniec haczyków. Posiada także przyssawki, którymi przytwierdza się do ściany jelita cienkiego żywiciela końcowego. Ma długie i płaskie ciało, przypominające wyglądem tasiemkę, a długość tego robaka to 2-4 m i 800-900 członów. Końcowe człony z macicą wypełnioną jajami odrywają się i są wydalane. Cykl rozwojowy jest podobny jak u tasiemca nieuzbrojonego, z tym wyjątkiem, że żywicielem pośrednim tasiemca uzbrojonego jest świnia (a nie bydło). Tasiemiec uzbrojony dorasta do pełnej długości w ciągu dwóch miesięcy i przebywa w jelicie cienkim człowieka do kilkunastu lat. Człowiek zaraża się zwykle jedząc pasozyty.org.pl Przegląd pasożytów: Leczenie. Tasiemce: Bruzdogłowiec szeroki. Przywry: Motyliczka wątrobowa – Dicrocoelium lanceolatum. Obleńce i nicienie...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej